Dlaczego nauczyciele strajkują? Wszystko przez te firanki w oknie.

Ten strajk to głos rozpaczy wołających o naprawę systemu edukacji. Najkrócej można odpowiedzieć na pytanie "dlaczego nauczyciele strajkują" - przez firanki w oknie, których nie było. A są.

A było to tak. Kiedy moja żona tuż po studiach rozpoczęła pracę w szkole w małym miasteczku na Mazowszu, był rok 1985 (późny Jaruzelski, szara bieda wszędzie). Z pierwszej wizyty w szkole (tu zaznaczę, że przed rozpoczęciem roku szkolnego już w sierpniu nauczyciele przychodzą do szkoły, by posprzątać i przygotować szkołę i klasy dla uczniów) przyszła zmartwiona. Swojej mamie powiedziała "tam nawet firanek w oknie nie ma". Usłyszała radę "to kup, przecież to nie jest majątek". Kupiła za swoje jak typowy nauczyciel, by było przynajmniej bardziej estetycznie, by uczniom było przyjemniej, i jej samej także. A ja w pierwszych latach jej pracy pomagałem wycinać jabłuszka, rysować pomoce dydaktyczne (oczywiście materiały kupowane za prywatne pieniądze, młodej nauczycielki i studenta, potem asystenta na uczelni). I tak już zostało.... Firanki są tylko symbolem.

I przez te ponad 30 lat nic w szkołach w Polsce niewiele się zmieniło. Ciągle nauczyciele dokładają ze swoich pieniędzy (pensji). Jak w anegdocie - nauczyciel to jedyny zawód, który okrada swój dom i wynosi do pracy. Jest cicha akceptacja całego społeczeństwa, i władz, i rodziców, że nauczyciele dokładają do oświaty ze swoich zarobków. Zgadzamy się na to i uważamy za oczywistą oczywistość. Judymowanie i Siłaczkowanie w czasach biedy było do zaakceptowania (za Jaruzelskiego pensja nauczyciela wynosiła 16 USD - w przeliczeniu). Ale przecież żyjemy już w innym świecie, z dużo wyższymi dochodami i ludzi i państwa. Czas głośno powiedzieć, że nie jest to normalne i nie powinniśmy tego akceptować jako społeczeństwo. To jest właśnie ten krzyk rozpaczy strajkujących nauczycieli.

Policzyłem ile moja żona w ciągu tych ponad 30 lat (i z racji wspólnego gospodarstwa domowego także i ja oraz pośrednio nasze dziecko) dołożyła z własnej kieszeni do systemu oświaty. Wyszło jakieś 50-100 tysięcy złotych (przeliczeniowo, na obecne ceny). I raczej ta druga kwota jest bardziej realna. Komputer do pracy kupiony prywatnie w 50 % wykorzystywany do celów służbowych. Drukarka ze skanerem kupiona prywatnie. To urządzenie jest wykorzystywane w 90% do pracy w szkole.  Oba trzeba kupować raz na kilka lat. Bo sprzęt się zużywa, starzeje i psuje. Tusz do drukarki 75 zł miesięcznie. Żona jest nauczycielką klas 1-3, więc sporo materiałów kseruje w domu, dużo drukuje kart pracy itd. Kolejne urządzenie to telefon. Ile wynosi miesięczny abonament? Przynajmniej 50 % czasu to rozmowy służbowe, z innymi nauczycielami, z rodzicami (do 22.00 albo i później) zwłaszcza w czasie wycieczek. Internet. Bo przecież nie tylko korespondencja z rodzicami ale i wypełnianie dziennika elektronicznego. Wiadomo, w domu. Przecież zdecydowana większość szkół nie zapewnia takich "drobiazgów" (w przepełnionych szkołach nie ma miejsca na pokoje pracy dla nauczycieli). Zatem internet potrzebny jest w domu do dziennika elektronicznego (uzupełnianie popołudniami a nie w czasie lekcji w szkole) oraz do wyszukiwania np. ofert wycieczkowych dla uczniów, wyszukiwania materiałów itd. Książek metodycznych nie liczę, wszak służą tylko rozwojowi samego nauczyciela.

Na co jeszcze wydaje nauczyciel? Na papier od kilku lat składają się rodzice, na różne pomoce, na cukierki dla dzieci. Są jeszcze poszczególne, indywidualne przypadki. Tam gdzie rodzic nie chce lub nie może zapłacić za wycieczkę, lody czy kanapkę, kino czy teatrzyk lub muzeum. Wielu nauczycieli płaci za obiady, za wycieczki pojedynczych dzieci (bo alternatywą jest, że dane dziecko nie pojedzie). Czasem bogatsi rodzice płacą za takie wycieczki innych dzieci (i zazwyczaj chcą być anonimowi). Poza nauczycielami do szkoły dopłacają sami rodzice.

Albo jest akcja zbiórki książek dla dziecka w szpitalu, chorego na raka. Wszyscy zbierają, wspaniała akcja. A nauczyciel wysyła. Kto płaci porto lub inne opłaty? Najczęściej nauczyciel. Ze swoich prywatnych pieniędzy. I tak już jest od kilkudziesięciu lat. Teraz, przy okazji strajku starają się nauczyciele powiedzieć dość! Dość wolontariatu, dość wspierania finansowego oświaty z własnych pieniędzy. Czy usłyszymy ten głos wołających na puszczy?

To jeszcze przypomnę, że w zdecydowanej większości szkół (jeśli gdziekolwiek) nie ma miejsca, ze stanowiskiem pracy dla nauczyciela, gdzie mógłby przygotować się do lekcji na sprzęcie służbowym. Nauczyciele strajkują przede wszystkim by uleczyć polską oświatę.

A najbardziej by nauczyciele chcieli (przynajmniej zdecydowana większość) poprawy warunków edukacji, poczynając od odchudzenie przeładowanych programów, zmniejszenia liczebności klas, zatrudnienia na etatach szkolnych psychologów, pedagogów itd.

Niżej grafika, którą opracowali nauczyciele (skupieni w grupie Superbelfrzy RP) w ostatnich dniach, by przebić się przez negatywną propagandę. Przyjrzyjmy się tej górę lodowej, zaglądając pod wodę.