„Sokrates utrzymywał, że czynienie dobra i mądrość to dwa oblicza tego samego, ponieważ nieczynienie dobra jest głupotą. (…) A więc wiedza, zdobywanie mądrości oraz rozpoznawanie dobra i dążenie do dobra, choć nie identyczne, są ze sobą powiązane i wzajemnie uwarunkowane. Wiedza jest dobrem: zdobywają ją, stajemy się lepsi. Zdobywając wiedzę z nastawieniem ku dobru, zdobywamy ją lepiej. (…) Ludzka wolność działania może i w tej dziedzinie spowodować wielkie dewastacje. Wiedzę można nawet przeciwstawić dobru i użyć jej w złym celu. Dlatego zdobywając wiedzę, czyli ucząc się, lub tworząc wiedzę, czyli uprawiając jakąś gałąź nauki, trzeba – być może bardziej niż w wielu innych dziedzinach życia – zwracać uwagę na sprawy dobra i zła.”
Michał Heller „Jak być uczonym” Wyd. Znak, Kraków 2009 r.
Ooooo wlaśnie!
OdpowiedzUsuńMój ziomal jak zwykle ma rację. W jednym ze swoich kazań poruszał kwestię odpowiedzialności naukowców za głoszone przez siebie tezy. Już nie codziło nawet o wynalezienie "bomby atomowej" (równie dobrze mozna wstawic cokolwiek innego z tej beczki) to zło już się stało, chodziło o to by swymi słowami nie dawać fałszywego swiadectwa o rzeczach.