 |
| (Slajd z wykładu Piotra Kanna. Fragment dotyczący komunikacji) |
Oak to po angielsku dąb. Ale także skrót spotkań pod tytułem Obóz Atrakcyjnych Konwentykli. Kiedy o nim usłyszałem? Kilkanaście lat temu, od moich doktorantów. Uwagę zwracała dowcipna nazwa. Jeździli na OAKi, a ja w tym czasie prowadziłem już przedmiot Autoprezentacja (uczułem studentów wypowiedzi publicznych i prezentacji referatowych). Może dlatego zwróciłem uwagę?
Konwentykiel to słowo archaiczne, które wszyło już z użycia. Ale studenci z kół naukowych wydobyli z zakamarków kultury. W Słowniku Języka Polskiego tak jest wyjaśniane: 1. żartobliwie «zebranie jakiejś organizacji», 2. dawniej «tajne zebranie sekty religijnej». Najbardziej popularne synonimy konwentyklu to: randka, zgromadzenie, nasiadówa, posiedzenie, plenum, szczyt, sam na sam, zebranie, odprawa, nasiadówka, manicha, audiencja, spotkanie, obrady, sesja, schadzka, sejmik, narada, rendez vous, pikieta, konwencja, zejście się, konferencja, sympozjum, zbiórka, mityng, zebranko, konsylium, konsultacja, zjazd. Tylko niektóre wykorzystywane są w codzienności naukowej i akademickiej (sympozjum, konferencja, kongres, seminarium, webinarium). A skoro rośnie różnorodność spotkań to i trzeba sięgać po coraz bogatsze słownictwo, z jednej strony szukając w przeszłości, z drugiej tworząc zupełnie nowe (np. webinarium). Oczywiście, spotkania społeczne są znacznie bogatsze w swojej formie i celu niż te naukowe, stąd i zasób słów obszerniejszy.
Warsztaty Prezentacji Naukowych OAK, czyli Obóz Atrakcyjnych Konwentykli, to spotkania wyjazdowe (stąd słowo "obóz") poświęcone doskonaleniu sposobów przekazywania wiedzy naukowej. Pierwsza edycja zorganizowana została z inicjatywy Koła Naukowego Przyrodników Uniwersytetu Jagiellońskiego w styczniu 1999 roku. Kolejne warsztaty były dziełem również innych ośrodków akademickich, takich jak Uniwersytet w Białymstoku, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza oraz Uniwersytet Łódzki. Jeździli także moi magistranci. Wszyscy przywozili relacje, opowiadali. Słuchałem i co się dało przyswajałem. Teraz zaproszony zostałem jako ekspert (w listopadzie 2018 r.). W planach było zaangażowanie studentów i doktorantów z UWM, lecz bez skutecznie… Szkoda. Listopadowy OAK zorganizowano specjalnie blisko Olsztyna (w ośrodku Perkoz pod Olsztynkiem), by łatwiej było olsztyniakom dojechać…
Na 29. OAK po pierwsze przygotowałem wykład pt: "Poster rozszerzony czyli jak rozciągnąć 3 minuty do godziny lub dłużej". Opowiadałem o posterze jako formie komunikacji naukowej, o notowaniu wizualnym (rysnotki, myślografie) i nieliniowym układaniu treści. Przedstawiałem także poster (plakat naukowy) jako infografikę. Przestawiłem historię plakatu naukowego, pokazując bardzo archaiczne już rozwiązania w postaci pisania patyczkiem. To było początki mojej pracy naukowej - dla współczesnych studentów i doktorantów była to muzealna przeszłość.... Omawiałem cel i dodatkowe funkcjonalności posteru prezentowanego na konferencji naukowej. Bazując na własnym doświadczeniu przedstawiałem dostępne rozwiązania techniczne, wykorzystanie źródeł internetowych, QR Kodów. Podsunąłem kilka pomysłów na „poszerzanie treści” ponad dostępną przestrzeń 70 na 100 cm (wytyczaną przez organizatorów konferencji), wykorzystanie mobilnego internetu oglądających poster. Nawiązałem do prezentacji błyskawicznej oraz e-portfolio. Poruszyłem także zupełnie nowy problem prezentowania posteru na e-konferencji. Wspomniałem także o podpinanie filmów, webinariów i dodatkowych treści do analogowego posteru. Tak, jest to możliwe.
 |
| Efekt mojej pracy warsztatowej. Ilustracja do opowieści o sobie. |
W listopadowym OAKu poprowadziłem także zajęcia warsztatowe pt. "Ożywianie posteru" (poster rozszerzony), który był praktycznym rozszerzeniem wykładu. Albo wykład był wstępem do warsztatu, jak kto woli. Co było tematem warsztatu? Wykorzystanie bezpłatnych narzędzi i portali społecznościowych: Facebook, Instagram, blogi, YouTube, itd. w „rozszerzaniu posteru”. W czasie warsztatów uczestnicy zaplanowali i przygotowali materiały „rozszerzające” przygotowywany posterem (przygotowanie treści w postaci tekstów, schematów, filmów do umieszczenia na posterze z linkiem QR Kod, czyli wydłużanie czasowe i rozszerzanie treściowe posteru na konferencji). Uczestnicy warsztatów przyszli z telefonem lub tabletem z dostępem do internetu (robienie zdjęć, krótkie relacje i objaśnienia wideo). Przydatne było posiadania laptopa, aparatu fotograficznego lub kamery). Efekty pracy uczestnicy mogli wykorzystać na swoim posterze, prezentowanym w czasie warsztatów. Udało się także włączyć elementy gamifikacji na posterze (jak zaplanować, jak wykonać). Teraz szukam sposobności by ten pomysł zrealizować praktycznie.
Warsztaty OAK są adresowane przede wszystkim do młodych naukowców, w szczególności do studentów i doktorantów (głównie kierunków przyrodniczych i pokrewnych), którzy chcą doskonalić sposoby przedstawiania planów i wyników swoich badań oraz przygotowywania publikacji naukowych. W sumie takich zajęć na uczelniach nie ma (lub są wyjątkowo i na nielicznych uczelniach). Warsztaty wypełniają lukę w edukacji ludzi nauki, których nie uczy się profesjonalnych wystąpień i nie kładzie nacisku na jakość prezentowania wiedzy. Nic dziwnego, że inicjatywa i podtrzymanie tych spotkań wychodzi głównie od członków kół naukowych. Jeżdżą już na konferencje i chcę się nauczyć lepiej prezentować swoje wyniki. Młodzi ludzie dostrzegają potrzebę i sami organizują sobie szkolenia w formie obozu. Samodoskonalenie we własnym gronie.
OAKi odbywają się co roku, w różnych miejscach. Warsztaty dają możliwość nawiązywania międzyuczelnianych i międzynarodowych kontaktów, poszerzają horyzonty myślowe dzięki spotkaniu ludzi różnych specjalności i pochodzących z różnych ośrodków akademickich. Jest tam sporo dyskusji i uczenie się od siebie, dzielenia pomysłami, rozwiązaniami oraz doświadczeniami.
Podstawową częścią OAK-u są prezentacje wygłaszane przez uczestników w języku polskim lub angielskim. Po każdym wystąpieniu ma miejsce dyskusja nad jego stroną merytoryczną. Seminaria są filmowane, a następnie odtwarzane i analizowane przez uczestników i ekspertów. W tej części ocenie podlega głównie techniczna strona wystąpień. Wskazywane są słabe punkty i sugerowane sposoby wyeliminowania usterek. Drugim ważnym punktem warsztatów są zajęcia warsztatowe, dotyczące różnych aspektów opracowywania i prezentowania wyników badań naukowych. Ta część pozwala na zdobycie wiedzy teoretycznej i praktycznej, a często na samodzielne wykonanie prezentacji czy jej części. Do stałych punktów programu należą również wycieczki po atrakcyjnych przyrodniczo terenach, zajęcia terenowe i spotkania towarzyskie.
Na ostatnim OAKu tematem wiodącym był poster. Już niebawem kolejny Obóz Atrakcyjnych Konwentykli. Może warto skorzystać?
Więcej aktualnych informacji:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz