Jak przywitać wiosnę? Zadanie edukacyjne dla przedszkoli.

Przywitanie wiosny w szkołach i przedszkolach kojarzy się z topieniem Marzanny. Z jednej strony jest to nawiązanie do dawnych wierzeń i aktywności kulturowych naszych przodków, a drugiej tradycyjna aktywność szkolna. Sam pamiętam ze swoich młodych, uczniowskich lat. Daje możliwość aktywności dla dzieci i wyjścia w plener, poza mury szkoły i przedszkola. Mały ale jednak kontakt z przyrodą. Globalne zmiany klimatu przyniosły nam sporo zmian, zacierają się tradycyjne pory roku. Kiedy wiosna do nas przychodzi? Wcześniej niż kiedyś. Kalendarzowa wiosna będzie w marcu ale już teraz warto coś sensownie zaplanować. Piszę z nadzieją, z kogoś zainspiruję.

Topić Marzannę czy lepiej ją publicznie rozebrać?

Kiedyś Marzanny były robione ze słony i szmat. A te były lniane lub bawełniane. A więc same surowce naturalne i w pełni biodegradowalne. Jeśli trafiły do rzeki czy jeziora, to nie stanowiło to problemu. Co innego obecnie. Jeśli w jednej większej miejscowości jest kilka szkół i przedszkoli, kilkanaście klas i grup przedszkolnych, to do środowiska wodnego trafia sporo śmieci. I to z tkanin syntetycznych, plastiku i innych odpadów naszej cywilizacji. Stanowczo odradzam takiej aktywności zaśmiecania przyrody. Co w zamian?

Co można zrobić z Marzanną? Zrobić ją z dziećmi w szkole lub przedszkolu (aktywność artystyczna i manualna) a potem iść do zakładu utylizacji lub tylko do pojemników na recyklingowane odpady i ją rozebrać... na czynniki pierwsze i posortować: papier do makulatury, plastik do plastiku, szkło i metale do kolejnego pojemnika. A co nie nadaje się do recyklingu to do odpadów zmieszanych. Czyli zamiast topić Marzannę lepiej ją rozebrać. I uczyć przy okazji zasad recyklingu.

Malowane kamienie ukryte w trawie

Z olsztyńskimi przedszkolami planujemy przywitanie wiosny w parku i jeszcze inną aktywność, nawiązującą do wcześniejszych akcji z łąkami kwietnymi i mała retencją. Malowanie na kamykach lub kawałkach drewna. Można farbami akrylowymi lub plakatowymi. Po wyschnięciu można polakierować lakierem bezbarwnym. Najlepiej wodorozcieńczalnym, np. Eko-akrylak (kupić w sklepie budowlanym to wyjdzie taniej). Malujemy przyrodę: rośliny, grzyby, zwierzęta (element edukacji przyrodniczej). Każdy kamyk może wiązać się z opowieścią, o tym co tam jest lub jako bohaterze przygody na miejskiej łące lub małym stawku. Dzieci mogą w przedszkolu opowiadać i wymyślać historie.

Na spotkaniu 20 marca cześć z tak przygotowanych kamyków umieścimy w przestrzeni publicznej, w parku, na trawniku. To będą kamienie lub kawałki drewna, które opowiadają historie. Można potem zachęcić dzieci by zabrały rodziców lub dziadków na spacer w poszukiwaniu tych kamieni i żeby opowiadały o tych kamieniach i o łące oraz małej retencji. Część kamieni można rozłożyć przy przedszkolu w tym samym celu.

W przedszkolu można wykorzystać samo malowanie jak i potem dziecięce opowieści do aktywności przedszkolnej i rozbudzania kreatywności u dzieci. I umiejętności wypowiadania się. Można wcześniej czytać dzieciom bajki edukacyjne lub już z gotowymi kamykami próbować wspólnie z dziećmi układać nowe bajki edukacyjne.

Do wykorzystania: https://profesorskiegadanie.blogspot.com/2024/02/gadajace-kamienie-ktore-czasem-szeptem.html